Η υπερβαρική οξυγονοθεραπεία βελτιώνει τις νευρογνωστικές λειτουργίες ασθενών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο - μια αναδρομική ανάλυση

Φόντο:

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η υπερβαρική οξυγονοθεραπεία (HBOT) μπορεί να βελτιώσει τις κινητικές λειτουργίες και τη μνήμη ασθενών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο στο χρόνιο στάδιο.

Σκοπός:

Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η αξιολόγηση των επιδράσεων του HBOT στις συνολικές γνωστικές λειτουργίες ασθενών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο στο χρόνιο στάδιο. Η φύση, ο τύπος και η εντόπιση του εγκεφαλικού επεισοδίου διερευνήθηκαν ως πιθανοί τροποποιητικοί παράγοντες.

Μέθοδοι:

Διεξήχθη αναδρομική ανάλυση σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο (HBOT) για χρόνιο εγκεφαλικό επεισόδιο (>3 μήνες) μεταξύ 2008-2018. Οι συμμετέχοντες έλαβαν θεραπεία σε πολυθέσιο υπερβαρικό θάλαμο με τα ακόλουθα πρωτόκολλα: 40 έως 60 καθημερινές συνεδρίες, 5 ημέρες την εβδομάδα, κάθε συνεδρία περιελάμβανε 90 λεπτά χορήγησης 100% οξυγόνου σε 2 ATA με 5 λεπτά αερόφρενα κάθε 20 λεπτά. Οι κλινικά σημαντικές βελτιώσεις (CSI) ορίστηκαν ως > 0,5 τυπική απόκλιση (SD).

Αποτελέσματα:

Στη μελέτη συμμετείχαν 162 ασθενείς (75,3% άνδρες) με μέση ηλικία 60,75±12,91 έτη. Από αυτούς, 77 (47,53%) είχαν εγκεφαλικά επεισόδια στο φλοιό, 87 (53,7%) εγκεφαλικά επεισόδια εντοπίστηκαν στο αριστερό ημισφαίριο και 121 υπέστησαν ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια (74,6%).
Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο (HBOT) προκάλεσε σημαντική αύξηση σε όλους τους τομείς της γνωστικής λειτουργίας (p < 0,05), με το 86% των θυμάτων εγκεφαλικού επεισοδίου να επιτυγχάνουν CSI. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μετά την HBOT στα φλοιώδη εγκεφαλικά επεισόδια σε σύγκριση με τα υποφλοιώδη εγκεφαλικά επεισόδια (p > 0,05). Τα αιμορραγικά εγκεφαλικά επεισόδια είχαν σημαντικά μεγαλύτερη βελτίωση στην ταχύτητα επεξεργασίας πληροφοριών μετά την HBOT (p < 0,05). Τα εγκεφαλικά επεισόδια του αριστερού ημισφαιρίου είχαν μεγαλύτερη αύξηση στον κινητικό τομέα (p < 0,05). Σε όλους τους γνωστικούς τομείς, η αρχική γνωστική λειτουργία ήταν σημαντικός προγνωστικός παράγοντας της CSI (p < 0,05), ενώ ο τύπος, η εντόπιση και η πλευρά του εγκεφαλικού επεισοδίου δεν ήταν σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες.

Συμπεράσματα:

Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο (HBOT) προκαλεί σημαντικές βελτιώσεις σε όλους τους γνωστικούς τομείς, ακόμη και στο όψιμο χρόνιο στάδιο. Η επιλογή ασθενών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο για HBOT θα πρέπει να βασίζεται στη λειτουργική ανάλυση και στις αρχικές γνωστικές βαθμολογίες και όχι στον τύπο του εγκεφαλικού επεισοδίου, την εντόπιση ή την πλευρά της βλάβης.