Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο βελτιώνει τις νευρογνωστικές λειτουργίες των ασθενών μετά από εγκεφαλικό - μια αναδρομική ανάλυση

Φόντο:

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο (HBOT) μπορεί να βελτιώσει τις κινητικές λειτουργίες και τη μνήμη των ασθενών μετά από εγκεφαλικό στο χρόνιο στάδιο.

Σκοπός:

Ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να αξιολογήσει τις επιδράσεις του HBOT στις συνολικές γνωστικές λειτουργίες ασθενών μετά από εγκεφαλικό στο χρόνιο στάδιο. Η φύση, ο τύπος και η θέση του εγκεφαλικού επεισοδίου διερευνήθηκαν ως πιθανοί τροποποιητές.

Μέθοδοι:

Διεξήχθη αναδρομική ανάλυση σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με HBOT για χρόνιο εγκεφαλικό (>3 μήνες) μεταξύ 2008-2018. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε θεραπεία σε έναν υπερβαρικό θάλαμο πολλαπλών θέσεων με τα ακόλουθα πρωτόκολλα: 40 έως 60 καθημερινές συνεδρίες, 5 ημέρες την εβδομάδα, κάθε συνεδρία περιλάμβανε 90 λεπτά οξυγόνου 100% σε 2 ΑΤΑ με 5 λεπτά αερόφρενα κάθε 20 λεπτά. Οι κλινικά σημαντικές βελτιώσεις (CSI) ορίστηκαν ως > 0,5 τυπική απόκλιση (SD).

Αποτελέσματα:

Η μελέτη περιελάμβανε 162 ασθενείς (75,3% άνδρες) με μέση ηλικία 60,75±12,91. Από αυτούς, 77 (47,53%) είχαν εγκεφαλικά επεισόδια φλοιού, 87 (53,7%) εγκεφαλικά επεισόδια εντοπίστηκαν στο αριστερό ημισφαίριο και 121 υπέστησαν ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια (74,6%).
Το HBOT προκάλεσε σημαντική αύξηση σε όλους τους τομείς της γνωστικής λειτουργίας (p < 0,05), με το 86% των θυμάτων εγκεφαλικού να επιτυγχάνουν CSI. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μετά το HBOT των εγκεφαλικών επεισοδίων του φλοιού σε σύγκριση με τα υποφλοιώδη εγκεφαλικά επεισόδια (p > 0,05). Τα αιμορραγικά εγκεφαλικά επεισόδια είχαν σημαντικά υψηλότερη βελτίωση στην ταχύτητα επεξεργασίας πληροφοριών μετά το HBOT (p < 0,05). Τα εγκεφαλικά επεισόδια του αριστερού ημισφαιρίου είχαν μεγαλύτερη αύξηση στον τομέα του κινητήρα (p < 0,05). Σε όλους τους γνωστικούς τομείς, η βασική γνωστική λειτουργία ήταν ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας της CSI (p < 0,05), ενώ ο τύπος του εγκεφαλικού επεισοδίου, η θέση και η πλευρά δεν ήταν σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες.

Συμπεράσματα:

Το HBOT προκαλεί σημαντικές βελτιώσεις σε όλους τους γνωστικούς τομείς ακόμη και στο όψιμο χρόνιο στάδιο. Η επιλογή των ασθενών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο για HBOT θα πρέπει να βασίζεται στη λειτουργική ανάλυση και στις βασικές γνωστικές βαθμολογίες και όχι στον τύπο του εγκεφαλικού επεισοδίου, τη θέση ή την πλευρά της βλάβης.